Κυκλοφορεί: 10 Ιουνίου 2013
Όταν κυκλοφόρησαν το Hidden το 2010, το hype είχε χτυπήσει κόκκινο, πολλοί έλεγαν για τον ήχο της νέας δεκαετίας που θα επηρεάσει και ακόμα περισσότεροι το είχαν αναγνωρίσει ως έναν από τους δίσκους της χρονιάς. Η επιτυχία καλλιτεχνών όπως ο Woodkid, που πάτησε πάνω τους, επαλήθευσε τις προβλέψεις. Ήταν ένα εγχείρημα τολμηρό, που τους έκανε να περάσουν σε άλλο καλλιτεχνικό επίπεδο.
Οι These New Puritans επιστρέφουν με ακόμα πιο πειραματικές διαθέσεις. Για την ακρίβεια, ο νέος τους δίσκος είναι σοκαριστικά δύσπεπτος. Δεν έχει τίποτα που να θυμίζει συμβατικό τραγούδι, δεν υπάρχει ούτε κατά διάνοια το παραμικρό δείγμα πιασάρικης μουσικής. Πρόκειται για ένα σχεδόν ambient χάος, ένα περίπου συμφωνικό μανιφέστο ηχοτοπίων, μια εικονοπλαστική παράθεση μουσικών στοιχείων. Μία τάση η οποία είχε αρχίσει να διαφαίνεται και από το Hidden, όπου όμως υπήρχαν και οι πιο έντονες στιγμές. Εδώ είναι προφανές ότι η όλη κατεύθυνση είναι διαφορετική.
Και ενώ ο πειραματισμός του συγκροτήματος έχει οδηγήσει σε ήχους περίτεχνους και αξιοθαύμαστους, είναι αμφίβολο το κατά πόσο προκαλούν την συναισθηματική ανάγκη για να επιστρέψει ο ακροατής σε αυτούς. Το album δεν είναι προϊόν καμίας ιδιοφυούς έμπνευσης και οι (ελάχιστοι) ακροατές που ενδιαφέρονται για τη μουσική αυτής της φιλοσοφίας μπορούν να ανατρέξουν σε κορυφαίους μουσικούς του είδους. Παρόλα αυτά, το Field Of Reeds αποτελεί μια ευπρόσδεκτη καλλιτεχνική πρόταση και ανοίγει πόρτες για ενδιαφέροντες ορίζοντες, τους οποίους οι These New Puritans δείχνουν να μπορούν να κατακτήσουν.
Βαθμολογία: 6½
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Fragment Two , V (Island Song) , Organ Eternal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου