Είδος: Electronic / Experimental / Hip Hop / Jazz Fusion
Κυκλοφορεί: 6 Οκτωβρίου 2014
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Κανένα! (ακούγεται καλύτερα ολόκληρος)
Κυκλοφορεί: 6 Οκτωβρίου 2014
Για τους φίλους του είδους είναι γνωστό ότι από το 2006 που κυκλοφορεί δίσκους, ο Flying Lotus παραδίδει πάντα πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές, ξεχωρίζοντας πάντοτε για την ευρυγώνια οπτική του και τη μοναδική του άποψη σε αυτό που λέμε "ψαγμένη" ηλεκτρονική μουσική. Το "You're Dead!", όμως, βρίσκει τον Αμερικανό σε μια εντυπωσιακή δημιουργική έξαρση, που ξεφεύγει ακόμα και από τα δικά του, υψηλά standards.
Η νέα, πολυεπίπεδη ηχητική πρόταση του Flying Lotus διεισδύει στην avant-garde, πειραματική jazz fusion που εμπνεύστηκαν κατά τη δεκαετία του '70 καλλιτέχνες όπως ο Miles Davis, οι Weather Report και ο Sun Ra, προσαρμόζοντάς την στα δικά του ηλεκτρονικά standards και προσθέτοντας λιγοστές hip hop πινελιές (με τη συνδρομή των κορυφαίων ονομάτων του Kendrick Lamar και του Snoop Dogg). Κομμάτια που διαρκούν κατά μέσο όρο δύο μόνο λεπτά, χωρίς κουπλέ, ρεφρέν και γέφυρες φυσικά, διαδέχονται το ένα το άλλο με ελάχιστες διακοπές, δημιουργώντας αλληλουχίες ηχοτοπίων που αναμειγνύονται αρμονικά. Κάθε κομμάτι αποτελεί μια μονάχα συνιστώσα του συνόλου και από μόνο του δεν στέκεται βγάζοντας κάποιο νόημα. Η συνισταμένη τους, όμως, δηλαδή ο δίσκος στην ολότητά του, είναι μια μαγευτική, πολυσυλλεκτική ηχητική περιπλάνηση, από αυτές που γίνονται καλύτερα με τα μάτια κλειστά και τη φαντασία σε εγρήγορση.
Παράλληλα με τη γνωστή, υψηλή ηχητική του αισθητική, είναι αξιοθαύμαστο το πόσο καλά έχει ενσωματώσει τις jazz αναφορές ο Flying Lotus στον ηλεκτρονικό του ήχο. Μπορεί σε ορισμένες στιγμές να γίνεται "φλύαρος" στην προσπάθειά του να τα χωρέσει όλα, όμως τις περισσότερες φορές το χειρίζεται πολύ εύστοχα. Η μουσική του δεν είναι και η πιο easy listening εκεί έξω, ποτέ δεν ήταν. Ειδικά ο συγκεκριμένος δίσκος, όμως, αξίζει να ακουστεί από όλους. Πρόκειται για μια σπουδαία εξέλιξη, που αποκαλύπτει το καλλιτεχνικό του όραμα στην πιο ολοκληρωμένη του, ίσως, μορφή ως τώρα.
Βαθμολογία: 8 Η νέα, πολυεπίπεδη ηχητική πρόταση του Flying Lotus διεισδύει στην avant-garde, πειραματική jazz fusion που εμπνεύστηκαν κατά τη δεκαετία του '70 καλλιτέχνες όπως ο Miles Davis, οι Weather Report και ο Sun Ra, προσαρμόζοντάς την στα δικά του ηλεκτρονικά standards και προσθέτοντας λιγοστές hip hop πινελιές (με τη συνδρομή των κορυφαίων ονομάτων του Kendrick Lamar και του Snoop Dogg). Κομμάτια που διαρκούν κατά μέσο όρο δύο μόνο λεπτά, χωρίς κουπλέ, ρεφρέν και γέφυρες φυσικά, διαδέχονται το ένα το άλλο με ελάχιστες διακοπές, δημιουργώντας αλληλουχίες ηχοτοπίων που αναμειγνύονται αρμονικά. Κάθε κομμάτι αποτελεί μια μονάχα συνιστώσα του συνόλου και από μόνο του δεν στέκεται βγάζοντας κάποιο νόημα. Η συνισταμένη τους, όμως, δηλαδή ο δίσκος στην ολότητά του, είναι μια μαγευτική, πολυσυλλεκτική ηχητική περιπλάνηση, από αυτές που γίνονται καλύτερα με τα μάτια κλειστά και τη φαντασία σε εγρήγορση.
Παράλληλα με τη γνωστή, υψηλή ηχητική του αισθητική, είναι αξιοθαύμαστο το πόσο καλά έχει ενσωματώσει τις jazz αναφορές ο Flying Lotus στον ηλεκτρονικό του ήχο. Μπορεί σε ορισμένες στιγμές να γίνεται "φλύαρος" στην προσπάθειά του να τα χωρέσει όλα, όμως τις περισσότερες φορές το χειρίζεται πολύ εύστοχα. Η μουσική του δεν είναι και η πιο easy listening εκεί έξω, ποτέ δεν ήταν. Ειδικά ο συγκεκριμένος δίσκος, όμως, αξίζει να ακουστεί από όλους. Πρόκειται για μια σπουδαία εξέλιξη, που αποκαλύπτει το καλλιτεχνικό του όραμα στην πιο ολοκληρωμένη του, ίσως, μορφή ως τώρα.
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Κανένα! (ακούγεται καλύτερα ολόκληρος)
