Είδος: Indie Rock
Κυκλοφορεί: 1 Απριλίου 2014
Το δεύτερο full length album του Mac DeMarco, έπειτα από το προπέρσινο ενδιαφέρον ντεμπούτο του, είναι οπωσδήποτε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιστός στο ύφος που τον καθιέρωσε τα τελευταία τρία χρόνια, αυτή τη φορά ο Καναδός έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στις συνθέσεις αυτές καθαυτές, γράφοντας καλύτερες μελωδίες. Το Salad Days δεν ποντάρει σε αναλώσιμα fillers, αλλά αφήνει χαραγμένα στο μυαλό πολλά από τα χαριτωμένα riffs του, ακόμα και από την πρώτη ακρόαση. Και αυτό που αρχικά μένει στο μυαλό σαν ένα ευχάριστο άκουσμα, σιγά σιγά βρίσκει τον δρόμο του και γίνεται κάτι περισσότερο.
Ο DeMarco, απλός αλλά ουσιαστικός, κάνει ένα indie rock statement που ξέρει που πατάει και που βρίσκεται. Έχει μια ξεκάθαρη και συνεπή εικόνα του ήχου που θέλει να υπηρετήσει, γεγονός που λειτουργεί σαν φίλτρο για τους ακροατές: κρατάει λίγους και καλούς. Όσοι αγαπούν την laid back αμερικανιά, τον ψυχεδελικό ήχο των προαστίων από τις καλές στιγμές των Deerhunter και τις "μαύρες" αποχρώσεις της κιθαριστικής φρασεολογίας, θα πάνε μαζί του. Για τους υπόλοιπους, έρχονται οι νέοι Horrors...
Βαθμολογία: 8
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Salad Days , Blue Boy , Brother , Passing Out The Pieces
Κυκλοφορεί: 1 Απριλίου 2014
Το δεύτερο full length album του Mac DeMarco, έπειτα από το προπέρσινο ενδιαφέρον ντεμπούτο του, είναι οπωσδήποτε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Πιστός στο ύφος που τον καθιέρωσε τα τελευταία τρία χρόνια, αυτή τη φορά ο Καναδός έδωσε μεγαλύτερη έμφαση στις συνθέσεις αυτές καθαυτές, γράφοντας καλύτερες μελωδίες. Το Salad Days δεν ποντάρει σε αναλώσιμα fillers, αλλά αφήνει χαραγμένα στο μυαλό πολλά από τα χαριτωμένα riffs του, ακόμα και από την πρώτη ακρόαση. Και αυτό που αρχικά μένει στο μυαλό σαν ένα ευχάριστο άκουσμα, σιγά σιγά βρίσκει τον δρόμο του και γίνεται κάτι περισσότερο.
Ο DeMarco, απλός αλλά ουσιαστικός, κάνει ένα indie rock statement που ξέρει που πατάει και που βρίσκεται. Έχει μια ξεκάθαρη και συνεπή εικόνα του ήχου που θέλει να υπηρετήσει, γεγονός που λειτουργεί σαν φίλτρο για τους ακροατές: κρατάει λίγους και καλούς. Όσοι αγαπούν την laid back αμερικανιά, τον ψυχεδελικό ήχο των προαστίων από τις καλές στιγμές των Deerhunter και τις "μαύρες" αποχρώσεις της κιθαριστικής φρασεολογίας, θα πάνε μαζί του. Για τους υπόλοιπους, έρχονται οι νέοι Horrors...
Κομμάτια που ξεχωρίζουν: Salad Days , Blue Boy , Brother , Passing Out The Pieces
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου